In de Primeur van 11 september 1992 komt een aantal uienverpakkers aan het woord:
Ook dit jaar staat de Nederlandse uienhandel er niet bepaald florissant voor. Door overproduktie staan de prijzen onder druk. Daarbij komt nog dat de verwerkingscapaciteit in Nederland eerder toe- dan afneemt. Bedroeg de prijs van gesorteerde uien (gemiddelde van middelsortering en bonken) vorig jaar augustus nog ƒ 40,- per 100 kg, in juli van dit jaar was die prijs gekelderd tot ƒ 29 per 100 kg. Daarna zakte de prijs in september 1991 tot ƒ 25,- per 100 kg. Verwacht wordt dat het prijsniveau in de nog resterende maanden van 1992 weinig daarvan zal verschillen, ja mogelijk als gevolg van het natte weer van de laatste weken zal gaan dalen.
Een onzekere factor op de Nederlandse uienmarkt is de ontwikkeling van de export. Weliswaar voerde Nederland in juli van dit jaar totaal 25.845 ton uit, hetgeen maar liefst 18.231 ton meer is dan in juli 1991. Het lijkt niet waarschijnlijk dat het exportcijfer van het seizoen 1991/92, zijnde 448.863 ton, in het seizoen 1992/93 gehaald zal worden, laat staan overtroffen. Toch zitten de uienverpakkers niet bij de pakken neer.
De heer R. de Koster van W. de Koster en Zonen in Kwadendamme
W. de Koster B.V. in het Zeeuwse Kwadendamme handelt al bijna 100 jaar in uien. Mede-directeur Rinus de Koster: "We zitten tegen een enorme uienberg aan te kijken. Ik heb mijn twijfels over de juistheid van het totale Nederlandse uienareaal zoals dit in de meitellingen is vastgelegd. Volgens mij wordt er veel meer geteeld dan de meitelling aangeeft, in elk geval meer dan de 10 procent areaaluitbreiding die op grond van de laatste meitelling wordt genoemd. Een andere oorzaak van de slechte handel is m.i. de veel te grote sorteercapaciteit in Nederland. In de plaats van inmiddels gestopte grote verwerkers als Van Dijk, Meijer, Agrico, Remus en Leune is een groot aantal kleinere sorteerders gekomen die nog stelselmatig uitbreidt. Voeg daarbij nog de vele agrariërs die als gevolg van de lage graanprijzen zich op de uienteelt hebben geworpen, de areaalvergrotingen in Frankrijk, Duitsland en Engeland en je hebt de voornaamste oorzaken van de teruggelopen Nederlandse export." De Koster draait jaarlijks een omzet van 5 à 6.000 ton zaaiuien. Een gering deel daarvan komt van contracttelers.
De heer J. Nieuwenhuyse van Jonika, Oostdijk
Het regent pijpestelen als we bij Jonika in het Zeeuwse Oostdijk aankomen. Niet zo best voor de uien die nog in de grond zitten. "Jammer," bevestigt directeur J. Nieuwenhuyse, "het wordt nu moeilijk voor de klasse I om de goede kleur te krijgen. Gelukkig hebben we nog tijdig bij mooi weer een goede voorraad binnen kunnen halen. We hebben nog weinig gemerkt van afzetproblemen. De vraag is nog steeds stabiel ondanks het teruglopen van de export naar Engeland en Frankrijk en het wegvallen van Joegoslavië als afzetgebied. Aan de andere kant kan de Nederlandse export profiteren van de teruggelopen uienproduktie in Polen."
Jonika zet jaarlijks 25.000 à 30.000 ton uien om, waarvan tien procent van contracttelers komt.
Netzakken met uien met het bekende Jonika-logo
J. van Langevelde met collega's bij een trailer die geladen wordt
De beleidslijn van J.P. van Langevelde en Zoon B.V. in Kruiningen lijkt simpel maar effectief. "We kopen pas in als vaststaat wat we kunnen verkopen. We houden ons bijna uitsluitend bezig met de daghandel, want speculeren in uien vinden we veel te riskant," aldus J. van Langevelde.
Het bedrijf zet per dag zo'n 70 ton uien in diverse verpakkingen om. Het produkt wordt gesorteerd ingekocht van handelaren en sorteerbedrijven. De uien worden verpakt in netten van 500 gram tot 25 kg, het meest in 1 kg-verpakking. Doorgaans doet het bedrijf ook veel in grove Poolse uien van de maat 70/90, maar door de langdurige droogte in dat land is de uitvoer daarvan dit jaar beperkt.
Directeur Overduin van Pakomi, Oude Tonge
"Gelet op de huidige produktie van 450.000 tot 500.000 ton per jaar, een verwerkingscapaciteit van 15.000 à 20.000 ton en een dalend prijsverloop is de uiensituatie in Nederland erg moeilijk en zal die ook in de toekomst zo zijn," zegt direkteur Mauk Overduin van Pakomi in Oude Tonge. Sinds vijf jaar maakt dit bedrijf deel uit van de Engelse Albert Fisher-groep. Hij ziet weinig heil in beperking van de uienteelt. "Uiteindelijk bepaalt de markt wat afgezet kan worden. Bovendien loop je met teeltbeperking de kans dat andere landen hun teelt gaan uitbreiden. Als grootste bottleneck zie ik de te grote verwerkingscapaciteit waardoor de prijs wordt gedrukt."
Pakomi koopt de uien bij de boer per kilogram of per hectare dan wel in de dagelijkse handel. Het verpakte produkt gaat naar zo'n zeventig landen. Jaarlijks worden bruto tussen de 35.000 en 40.000 ton uien verwerkt, zowel plant- als zaaiuien.
Bron: Primeur 11 september 1992